Í Kúbu deilunni, vörpuðu Bandaríkin djúpsprengjum í kring um Sovétskann kafbát, til að neyða hann upp á yfirborðið. Þeir vissu ekki að hann var útbúinn kjarnorkutundurskeyti. Þá bjargaði Vasili Arkhipov heiminum, og við vissum ekki einusinni af því.

Hetjurnar eru alltaf að bjarga heiminum.

Í Kúbu deilunni, fann Bandaríski sjóherinn einn disel kafbát frá Sovét Ríkjunum við Kúbu.

Bandaríkin vissu ekki að kafbáturinn var vopnaður kjarnorku tundurskeyti.

Var ákveðið að varpa djúpsprengjum nálægt kafbátnum, til að neyða hann upp á yfirborðið.

Kennedy forseti Bandaríkjanna, á þessum tíma, og fyrrverandi kapteinn í sjóhernum, hafði áhyggjur af því að þetta gæti misskilist sem árás.

Kafbáturinn hafði kafað svo djúpt, að Rússarnir voru sambandslausir við umheiminn.

Þrír foringjar í kafbátnum, urðu að vera sammála um að skjóta kjarnorku tundurskeytinu.

Öll þessi læti urðu til þess, að tveir af þessum þremur foringjum, vildu verjast, og skjóta kjarnorku tundurskeytinu.

Einn foringinn, stóð fastur fyrir og vildi ekki svara árásinni.

Bjargaði þessi maður þjóðunum frá því að lenda í kjarnorku stríði?

Þessi maður var af mörgum talinn hafa orðið valdur að því að auðmýkja Sovét Ríkin.

Honum var ekki refsað, en þurfti að þola þessar ásakanir.

Nú sjáum við, að þessi maður var mikil hetja, og bjargaði okkur frá mikilli geislavirkni, og ef til vill kjarnorku stríði.

Það er annar Rússi sem bjargaði málunum þegar tækin sýndu falskar upplýsingar, og stöðvaði kjarnorku „gagnárás“ frá Rússlandi.

Hér er blogg um hann.

slóð

Þessi maður bjargaði jörðinni, þegar tækin sögðu að árás á Rússland væri hafin. Hann ákvað að setja ekki gereyðingar eldflaugar Rússa af stað, tækin væru biluð.

Jónas Gunnlaugsson | 19. september 2017

'I was just doing my job': Soviet officer who averted nuclear war dies at age 77 Published time: 17 Sep, 2017 19:01 https://www.rt.com/news/403625-nuclear-soviet-officer-died/ Get short URL Stanislav Petrov © Sergey Pirigov / Sputnik A Soviet officer who

000

Það eru margir fleiri, sem hafa bjargað þjóðunum frá kjarnorkustríði, og einnig hér á Vesturlöndum, en margt er falið.

000

Athuga. Það er talað inn á vídeóið, og þá mismæli og því um líkt. Síðan er sjálfvirk talvél, sem hlustar á talið og breytir því í prentaðan texta.

Ég skrifa þetta upp, en breyti engu, nema að skipa því niður í setningar.

08:14 Following his history altering decision Vasili Arkhipov returned to the Soviet Union, but he was not received as any kind of hero.

Many of the crew members aboard the russian submarines were forced to see the event as one of a failure and humiliation thoug Arkhipov was never punished as a result of the incident.

His wife was later said that it was not something that he-d like to talk about and that quote he felt they hadn-t appreciated what they had gone through on the submarine, over those tense few days in the caribbean

The incident aboard the b-59 was kept quiet for decades.

US naval officers aboard the Coney and other ships in the area werw sworn to secrecy.

Only after the collapse of the Soviet Union in 1991 were documents detailing the incident from the Russian side including the account of Freedom Orlov made puplicly available.

Until that point the Us had a little idea that the b-59 was carrying a nuclear-tipped torpedo and the historians who had documented the Cuban Missile Crisis finally got a murky picture of just how close the conflict came to erupting into full-scale nuclear war.

Even more incredibly the decision to avoid such a catastrophe ultimateli came down to a single dissenting officer with the fate of the world in his hands.

A for what kind of world we would be living in without his intervention we will have to remain in the dark.

klikka á mynd, þá stærri

  

Birt 27. jún. 2018

Inside the Soviet submarine, the crew could feel the impact of explosions shaking the walls.

They waited for hours, enduring the intense pressure of U.S. depth charges, desperate to receive some kind of signal or call to action.

Meanwhile, the air conditioning had malfunctioned, and the men aboard were overheated, exhausted, fevered with worry and anticipation.

They knew it was their responsibility was to fire their nuclear-tipped torpedo in the event of an attack on Russia, and in the intense chaos they debated how to act.

Had the crisis between John F. Kennedy, the U.S. President, and Nikita Khrushchev, the Soviet Premier, finally boiled over?

How close had the world come to witnessing the atomic apocalypse feared by so many over the course of the crisis?

Egilsstaðir, 29.07.2018 Jónas Gunnlaugsson