Sett á blog: Magnús Sigurðsson
Við skulum bara tala íslensku hérna
Hugleikur.
Sök bítur sekann. Skilur fyrr en skellur í tönnum. Skammar Albaníu en ert óánægður með Júgóslavíu. Ég missti þýðandann, hann sparaði mér mikinn tíma. Ég hef leyft mér að endur segja ekki eða að hluta, og haft áhyggjur af of miklum enskum texta.
Þegar ég svo sé orðin,
slóð
Við skulum bara tala íslensku hérna,
þá vaknar samviskan. Ég vil helst sýna umfjöllun um ýmis þörf málefni, og mikið af því er á ensku. Það sýnir sig að þú hefur áhrif, jafnvel á samviskuna, þótt þú hafir ekki endilega hugsað eða ætlað það.
Hér er glaða sólskin, kvöld sólin skín í gegn um trjágreinarnar hér utan við vestur gluggann sem gullrauður bjarmi yfir Fellaheiðina, innan við Heiðarendann, rauðgullað himinhvolfið, Fellin og Lagarfljótið ljómandi í geisla skjá ljóss og lita, eilífðarinar, fyrirheitna landsins, hins Almátka, GUÐS.
Við skulum ekki gráta norðan áttina, rigninguna eða storminn. Það færir okkur regnið, lífsvatnið og nýtt lífsloft, kolefni og súrefni endurnýjað frá hafinu.
Við böðum okkur í gjöfunum, kalt og heitt vatn frá náttúrunni, hlý hús og farartæki, gnægð af lífslofti, kolefni og súrefni með storminum. Náttúran grænkar blómstrar vegna meira lífslofts, kolefnis fyrir gróðurinn. Grænu plönturnar og skógarnir anda frá sér lifslofti, súrefni. svo að við menn og dýr geislum af súrefnis bruna kraftinum, og verðum heilbrigðir náttúru vættir.
Egilsstaðir, 20.08.2020 Jónas Gunnlaugsson
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.