Ég er ekki búin að greina, lesa þetta það er svo mikið að gera,,, í alvöru.
Raunveruleg ástæða aukinnar verðbólgu hefur loksins verið viðurkennd
The real reason for surging inflation has finally been acknowledged RT World News
Upphaflega vísað frá sem samsæriskenningu, "græðgisflation" er nú samþykkt af almennum hagfræðingum
Undanfarin ár, samhliða upphafi Covid-19 heimsfaraldursins og efnahagslegum eftirskjálfta sem fylgir í kjölfarið, hefur stór hluti heimsins orðið fyrir barðinu á verðbólgu. Bæði hagfræðingar og álitsgjafar hafa farið í ræsið til að ræða hvað nákvæmlega veldur þessu fyrirbæri sem er að flagga á raunlaunum meðalvinnandi fólks.
Ein kenningin sem fólk hefur sett fram í þágu fleiri varðveitna um arðrán hefur verið sú að hagnaður fyrirtækja hafi rokið upp úr öllu valdi síðan heimsfaraldurinn skall á og að ríkið eigi að grípa inn í. Margir almennir hagfræðingar og fjölmiðlaskýrendur hafa vísað þessu á bug sem tilhæfulausri samsæriskenningu.
Í desember 2021 hélt Isabella Weber, lektor í hagfræði við háskólann í Massachusetts Amherst, fram í dálki fyrir The Guardian um "stefnumótandi verðlagseftirlit" ekki ólíkt því sem Bandaríkjastjórn framkvæmdi í seinni heimsstyrjöldinni. Hún kenndi spíralverðbólgunni um "stórfyrirtæki með markaðsstyrk" sem "hafa notað framboðsvandamál sem tækifæri til að hækka verð og ausa hagnaði".
Íhaldsmenn í ríkisfjármálum frá Fox News, Commentary og National Review hafa kallað hugmynd hennar "öfugsnúna", "í grundvallaratriðum ótrausta" og "vissulega ranga". Jafnvel Nóbelsverðlaunahafinn Paul Krugman eyddi tísti þar sem hann kallaði Weber "sannarlega heimskan". Staðreyndakönnuðir frá Associated Press og Ways and Means Committee fulltrúadeildarinnar hafa "afsannað" þessa hugmynd og einnig fjöldi íhaldssamra hugveitna eins og Mises-stofnunarinnar.
Samt sem áður er hugmyndin um að hagnaður fyrirtækja sé að hækka verð - aftur, sem margir hafa tekið eftir - greinilega vinsæl í Demókrataflokknum og jafnvel Hvíta húsinu. Catherine Rampell hjá Washington Post birti dálk í síðasta mánuði undir yfirskriftinni "Verðbólgusamsæriskenning er að smita Demókrataflokkinn" og vísaði þar til hugmyndarinnar um "græðgisvæðingu" eða það sem Weber kallar "verðbólgu seljanda".
Hvíta húsið hefur raunar nefnt einokun sem mikla hættu fyrir aðfangakeðjur og stór talsmaður Demókrataflokksins, Robert Reich, fyrrverandi ráðherra Verkamannaflokksins, hefur staðfastlega haldið því fram að "þetta sé græðgi, heimska". Og ýmislegt hefur gerst til að þjórfé mælikvarðann í þágu þessarar röksemdafærslu.
Í fyrsta lagi er vert að hafa í huga og vel skiljanlegt að stjórnlaus launavöxtur, sem hefur orðið til vegna þess að vinnuafl hefur fengið hagstæðari kjarastöðu eftir Covid-19 heimsfaraldurinn, er stór orsök verðbólgu. En við vitum að raunlaun hafa rýrnað og, eins og ég tók fram í febrúar 2022, að "raunverulegi vandinn er ekki framboðsmál frá aðföngum vinnuafls heldur fyrirtæki sem hækka verð af þeirri einföldu ástæðu sem þau geta."
Í janúar sagði Lael Brainard, fyrrverandi varaformaður Seðlabankans, í ræðu að laun væru ekki helsti drifkraftur verðbólgu og benti á það sem hann kallaði "verðspíral" þar sem fyrirtæki hækka verð hærra en aðfangakostnað sinn. Tveimur mánuðum síðar birti aðalhagfræðingur UBS Global Wealth Management, Paul Donovan, áhrifamikla athugasemd um "hagnaðarhlutfall leiddi verðbólgu" sem lýsti því hvernig fyrirtæki sannfærðu neytendur um að þeir þyrftu að hækka verð seint á árinu 2022 og út þetta ár.
Að lokum, og kannski mest áberandi punktur, sagði Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn (AGS) í skýrslu á mánudaginn að "vaxandi hagnaður fyrirtækja væri stærsti þátturinn í verðbólgu Evrópu undanfarin tvö ár þar sem fyrirtæki hækkuðu verð um meira en sem nemur íburðarmiklum kostnaði innfluttrar orku." Þetta virðist hafa réttlætt að fullu þau rök, áður samsæriskenningu, að fyrirtæki séu að knýja fram verðbólgu - að minnsta kosti í ESB en kannski ekki í Bandaríkjunum, þaðan sem margir letingjarnir koma.
Hins vegar er hægt að beita sömu efnahagsaðstæðum í kringum einokun og stöðnun raunlauna í Evrópu í Bandaríkjunum? Ég held það og ég held líka að tvöföld áhrif heimsfaraldursins og átakanna í Úkraínu myndu færa skynsamlegri rök frá fyrirtækjum um að verðhækkanir séu nauðsynlegar. En þeir eru það víst ekki.
Í raun er hlutfallslegt hernaðarlegt forskot Bandaríkjanna fram yfir Evrópu - sjálfstæði í orkumálum, hærra tæknistig, hæfara vinnuafl og fleira - slíkt að bandarísk fyrirtæki eru greinilega í betri stöðu. Framtíðarhorfur bandaríska hagkerfisins samanborið við ESB eru einnig miklu betri, þar sem hið síðarnefnda starir niður tunnu af iðnvæðingu og spurningum um núverandi þróunarlíkan. Ég held að það sé óhætt að segja að skilyrði hagnaðar-gengisstýrðrar verðbólgu í ESB eigi enn frekar við um Bandaríkin.
Nú þegar við getum loksins nefnt vandamálið er kominn tími til að ræða lausnir: Verðlagseftirlit eins og Weber sagði eða uppfærslur á vinnulöggjöf eins og Reich hélt fram. Fínn. Bæði þessi rök líta til sögunnar, seinni heimsstyrjaldarinnar og New Deal tímabilsins, til innblásturs. En við ættum að líta betur á gömlu gullöldina og endalok hennar um aldamótin 20. öld til að fá innblástur til að setja nýja löggjöf gegn einokun til að svipta þessa stóru einokunarhringi verðvaldi sínu til að byrja með, annars verður verðbólgan stöðug kerfisáhætta.
Yfirlýsingarnar, skoðanirnar og skoðanirnar sem koma fram í þessum dálki eru eingöngu skoðanir höfundarins og endurspegla ekki endilega skoðanir RT.
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.